Baenuru

Wathara

Rybiara

Dołączył: 2022-02-12

Liczba postów: 79

Wiek: Młoda dorosła

Płeć: Samica

Wysokość: 2.17m

Język: Medevarski, Tydrodzki

Pochodzenie: Inny wymiar

Strona konfliktu: Niezrzeszeni

Obecny stan: Dobry

Multikonta: Bruno

Grupy rdzenne Baenuru

Zanim na półwysep Baenuru przybyli Medevarczycy, na półwyspie znajdowały się grupy rdzennych mieszkańców, które zresztą nadal zajmują swoje dawne terytoria.

Nomadzi - zbiórcza nazwa dla ludzi zamieszkujących pustynię Oziron. Grupę cechuje koczowniczy tryb życia ze względu na warunki, w jakich żyją - mieszkańcy pustyni przemieszczają się po niej w ciągu roku wraz ze zmieniającymi się warunkami, szukając odpowiednich terenów do wypasania trzody. Z tego też powodu raczej nie mają "stałych" domów, preferując skórzane namioty. Nomadzi przeważnie zajmują się hodowlą kóz i bydła, znani są również ze stworzenia wyjątkowo wytrzymałej na ekstremalne temperatury i złe warunki środowiska rasy koni Hugbo, na których zresztą zwykle się poruszają. Ze względu na ich wieczne przemieszczanie się, Nomadzi parają się często handlem towarami z różnych krańców pustyni, a ze względu na geograficzne położenie Oziron, ludy te często importują towary zza gór na tereny półwyspu. Ubrania Nomadów są przystosowane do warunków, w jakich przyszło im egzystować, to też przeważnie są to dość grube tkaniny mające chronić przed upałem i piaskiem, jednakże w zależności od rejonu pustyni występują różne warianty strojów. Nomadzi posiadają dość charakterystyczną kulturę, w której rodzina ma szczególne znaczenie - przeważnie podróżuje się właśnie w grupach rodzinnych, w wypadku ślubu albo dwie grupy łączone są w całość, albo dochodzi do utworzenia nowej grupy przez parę młodą. Jeżeli chodzi o sztukę, Nomadzi znani są głównie z ich gardłowych pieśni, często opowiadających historie danej grupy bądź opiewających przodków. System wierzeń ludów pustyni skupia się przeważnie na kulcie przodków połączonym z czczeniem Aratha - pustynnego Boga-Węża, będącego czymś w rodzaju inkarnacji ducha Oziron. To do niego Nomadzi modlą się, gdy wyruszają na dłuższe wędrówki, i to według nich właśnie Arath decyduje, kto wróci z kolejnej przeprawy przez morze piasków, czy nie.

Tenarowie - z powodu nazwy, którą się określają, wzięło się określenie pasma górskiego oddzielającego półwysep od reszty planety. Tenarowie są społecznością żyjącą w górach Tenaro, znani są ze swojej specyficznej, drewnianej architektury - małych domków, które dzięki swojej konstrukcji dobrze chronią mieszkańców przed zimnem, przeważnie skumulowanych na bardziej płaskich terenach w górach - tworząc małe miasteczka. Tenarowie znani są w całym Medevar z powodu produkcji różnego rodzaju serów - trudzą się oni hodowlą bydła charakterystycznego dla tego regionu, włochatych, wielkorogich stworzeń o wdzięcznie brzmiącej regionalnej nazwie Turu. Tenarowie opracowali produkcję serów pleśniowych w niżej położonych jaskiniach pasma górskiego, z tego też powodu ich wyroby są powszechnie szanowane nawet wśród bogatszych mieszkańców Medevar. Poza produkcją wyrobów mlecznych mieszkańcy gór rozsławili się też poprzez opracowanie dość bezpiecznych szlaków handlowych ciągnących się przez góry - to dzięki nim możliwe było zawiązanie stałej współpracy z państwami zza gór przez Medevar. Tenarowie posiadają dość charakterystyczne tradycyjne stroje, dla kobiet są to często kolorowe suknie o kwiecistych motywach oraz biało-czarne kożuchy, dla mężczyzn z kolei są to spodnie i koszule, zwykle białe, na które narzuca się kożuchy i ciepłe, skórzane kurtki. Tenarowie wierzą w górski panteon - są to trzy bóstwa, Nidhka - bogini śniegu, Rahan - bóg deszczu, i Goros - bóg słońca, którzy rzekomo mają kontrolować pogodę w górach oraz chronić mieszkańców osad przed bestiami i złymi duchami. Jeśli chodzi o sztukę, wśród Tenarów dość popularne są utwory grane na dudach oraz piszczałkach, poza tym lud ten ma dość specyficzną technikę wyszywania wzorów kwiatowych, która jest charakterystyczna dla regionu. Tradycyjnie posługiwali się językiem B'uru, w dzisiejszych czasach raczej używają Medevarskiego.

Hergarowie - grupa, która zamieszkiwała i właściwie nadal zamieszkuje leśne tereny Baenuru. To oni jako pierwsi posługiwali się językiem B'uru, i to oni najbardziej skłonni byli do współpracy z Medevarem ze względu na niebezpieczeństwo ze strony smoków. W dzisiejszych czasach praktycznie nie do odróżnienia od typowych mieszkańców Medevar. Tradycyjne aglomeracje Hergarów składały się przeważnie z domów zbudowanych z drewnianych bali, ułożonych w ciasno skupionych grodach, otoczonych murami również wykonanymi z drewnianych elementów, wzmocnionymi skałami. Hergarowie uprawiali rolę, ponadto zajmowali się hodowlą drobiu i kóz, a ze względu na wszechobecne zagrożenie związane z atakami dzikich smoków, zasłynęli oni z wyrobu porządnych, dobrej jakości broni, zdolnych uszkodzić smoczą łuskę. Hergarowie wytwarzali charakterystyczne, owalne tarcze z kolorowymi motywami, mające służyć zarówno jako odstraszacz na mniejsze smoki, jak i służyć do obrony przed większymi smokami. Po wchłonięciu kultury Medevaru bardzo dużo siedlisk Hergarów stało się miasteczkami w królestwie. Hergarowie pierwotnie wierzyli w duchy natury - każdy obiekt miał mieć swojego ducha, jednakże wszystkie podlegały Lesowi, który był panem puszczy, ponadto do ich panteonu w niektórych miejscach "wkradały" się wierzenia innych ludów, a koniec końców większość z nich przyjęła po prostu religię wyznawaną przez Medevarczyków. Stroje Hergarów były raczej skromne, ale przystosowane do pracy w lesie - ot, grube koszule, spodnie, dla kobiet proste suknie i trochę lżejsze od męskich spodnie na potrzeby pracy, wszystkie ubrania raczej w naturalnych kolorach, czasem barwione na leśny zielony z użyciem barwników roślinnych. Ich sztuka skupiała się na pieśniach i prostych melodiach wykonywanych na piszczałkach, poza tym Hergarowie tworzyli przeróżne drewniane figurki. W dzisiejszych czasach, żeby spotkać Hergarów dalej "posługujących" się swoją kulturą, należałoby poszukać starszych osób w mniejszych wioskach.